Σάββατο 28 Μαΐου 2011

Γιατι νομιζεις πως δεν ειμαι καλα? Πως κλαιω? Πως αισθανομαι μονη μου? Δεν ειμαι..

Ειμαι χαρουμενη που η ζωη μου ειναι οπως ειναι. Απλη και λυτη. Χωρις μεγαλες δυσκολιες. Τα προβληματα μου ειναι αυτα μιας ανεπτυγμενης χωρας. Δεν εχω υπαρξιακα προβληματα. Ασχετα αν ο πονος εμφανιζεται που και που δεν εχω ουτε ερωτικα προβληματα.
Μου αρεσει η δουλεια μου και οι φιλοι μου. Ειμαι χαρουμενη που βρηκα ενα ειδος ασκησης που επιτελους μου αρεσει, την αναρρηχηση.

Χαμογελαω στον ηλιο και περπαταω ξυπολυτη στο γρασιδι. Οι κιτρινες πεταλουδες θα μου θυμιζουν παντα τον Ερικ και οι πικραλιδες παντα τον Κεβιν. Αγαπαω τον εαυτο μου και του δινω αυτο που χρειαζεται για να ειναι καλα. Χωρις να βαζω αλλους σε δυσκολη θεση. Τουλαχιστον προσπαθω. Αλλα ασχημα δεν νοιωθω.

Μιλαω, ακουω, πιανω, βλεπω και γευομαι την ζωη και οτι εχει να μου προσφερει. Μοιραζομαι τις σκεψεις και τα αισθηματα μου, αλλα πανω απο ολα ειναι δικα μου.

Σε σκεφτομαι. Καποιοες φορες ευχομαι να μπορουσα να κανω η να αισθανθω κατι παραπανω. Δεν το βρισκω. Λυπαμαι. Για αυτο μην με περιμενεις. Δεν μπορω να σου υποσχεθω οτι μια μερα θα φτασω εκει. Ετσι για να ξερεις.

Τρίτη 17 Μαΐου 2011

Με βολευει..

Μου αρεσει οπως ειναι τα πραγματα σημερα. Γιατι να αλλαξω? Μου δινεις απολαυση και μου δινεις χαρα. Εχουμε κατι απλο και την αλλη βδομαδα φευγεις. Γιατι να σε ρωτησω? Δεν εχει αλλαξει κατι μεταξυ μας. Δεν νοιωθω τιποτα παραπανω. Δεν νοιωθω τιποτα λιγοτερο.

Θεωρω πως αν θες κατι παραπανω να μου το πεις. Απο την αρχη σου ειπα πως δεν ειμαι ερωτευμενη. Απο την αρχη σου ειπα πως δεν σε θελω για "σχεση". Πως δεν εχω τον χρονο ουτε και την προθεση. Τωρα αν εσυ αλλαξες πες το μου. Αν δεν μου το πεις δεν μπορω να ξερω.

Νομιζω οτι θες παραπανω. Αλλα δεν θα σε ρωτησω. Απλα γιατι με βολευει.