Το γελιο και η χαρα..

που μου δινουν οι φιλοι μου ειναι το Α και το Ω στην ζωη μου. Η φωτογραφια ειναι τραβηγμενη το 2007 ενα βραδυ. δεν θυμαμαι αν ειναι χειμωνας ή καλοκαιρι αλλα θυμαμαι οτι η θαλασσα ηταν κρυα, μαυρη και παρεα μου ειχα το κοριτσι με το οποιο εχω περασει τις πιο ομορφες στιγμες μου.

Δεν ηταν η πρωτη φορα που καναμε μπανιο ετσι οπως μας γεννησαν οι μαναδες μας αλλα ουτε και το τελευταιο. Μου λειπει ομως, με ρουχα και χωρις..

Μιλαω αλλα ποιος με ακουει?

Προσεχω τα λογια μου, τις εκφρασεις μου, τις δρασεις μου. Να προσεχω τα παντα και να περπαταω στις μυτες των ποδιων μου για να μην δωσω αφορμη να νομιζει οτι δεν ειμαστε καλα. Στο σπιτι μας ζουμε στην δεκαετια του πενηντα, μονο η ποδια μου λειπει. καθαρισμα, σκουπα, πλυντηριο, μαγειρεμα και οτι αλλο χρειαζεται να κανει καποιος οταν μενει σε ενα σπιτι χωρις υπηρετες το κανω. δηλαδη εχω καταντησει υπηρετρια.

"Σε παρακαλω βγαλε εξω τα σκουπιδια". Τι σε παρακαλαω ρε φιλος? Και εσυ εδω δεν μενεις? Εσενα δεν σου βρωμαει δηλαδη? Εσενα δεν σε ενοχλει που δεν εχεις ρουχα πλυμμενα να βαλεις? Η που δεν εχει φαγητο στο ψυγειο? Απορω πω ςζουσες πριν εμενα.. Α ναι κατσε. ΔΕΝ ΖΟΥΣΕΣ!!!!

Μιλαω εγω και σου τα λεω. Τα λεω και στους κολλητους μου. με μια διαφορα. Εκεινοι με ακουνε. Εσυ απλα με εχεις βαλει στον ιδιο καδο με τις πρωην σου και το εχεις παρει αποφαση οτι μια μερα θα σε αφησω. Ε ΝΑΙ ΡΕ ΣΠΙΡΤΟ ΤΙ ΝΟΜΙΖΕΣ ΟΤΙ ΘΑ ΜΕΙΝΩ??

Εσυ δουλευεις και δεν προλαβαινεις. ΚΑΙ ΕΓΩ ΔΗΛΑΔΗ ΤΙ ΚΑΝΩ ΠΑΙΖΩ 9 ΩΡΕΣ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ? Με δουλευεις η απλα το παιζεις χαζος? Τι να πω.. Η υπομονη εχει και τα ορια της.. Σας το λεω για να το ξερετε και εσεις εκει εξω στο διαδικτυο. Εγω θα μετακομισω αν δεν αλλαξουν τα πραγματα. Δεν ηθελα σχεση για να γινω κουβερναντα..

Το προβλημα..

δεν ειναι ολοι οι αλλοι. Το προβλημα ειμαι εγω. Εγω και οι ιδεες μου. Εγω και τα αισθηματα μου. Εγω και το ηθος μου, που καποιες φορες αναρωτιεμαι αν υπαρχει καθολου.

Περασαν εξι μηνες και αναγνωριζω τα σημαδια. Αναγνωριζω τα ερωτηματα και βλεπω που ανηκω πραγματικα. Με εμενα. Γιατι αγαπαω εμενα παραπανω απο καθε τι και απο κανεναν. Θελω ομως να αγαπαω και θελω να κανω ονειρα με καποιον διπλα μου. Αλλα δεν το υελω τοσο πολυ οσο να μπορω να πω οτι σε δυο μηνες παω αυστραλια και δεν με νοιαζει τιποτα. Ασχετο οτι θα μπορουσα να κανω ακριβως αυτο ακομα και σημερα χωρις να ενδιαφερομαι και τοσο αν ο αλλος θα πληγωθει.

Εγωιστρια εγω? Μα φυσικα και ειμαι. Για φιλους ομως και οικογενεια γινομαι χαλι να με πατησσεις και να σκουπισεις τα ποδια σου. Για το ετερον μου ημισυ (που μεχρι στιγμης εχω γνωρισει τουλαχιστον 3 φορες) δεν γινομαι ουτε χαρτομαντιλο για να σκουπισει τα δακρυα του. τι λεει αυτο για μενα? Οτι εχω προβλημα η οτι απλα μου αρκει να εχω φιλους, οικογενεια και ολα τα υπολοιπα δεν με νοιαζουν και τοσο.

Το ερωτημα που μου κανω ειναι:
Ξερεις τι ειναι θεατρο σημερα και τι πραγματικο αυριο?