Φιλοι για παντα.. pt1

Ρενια, Νατασα, Κατερινα, Φυλλιω, Νικητας Μαρια, Χριστινα, Νινα, Κικη, Αντρεας, Νικος, Καριν, Γιωργος, Δημητρουλης, Αννα, Γιωργος, Οσεαν, Γιωργος, Βασω, Αρετη, Κατερινα, Τασος, Ειρηνη, Σταυρουλα, Χρυσα, Ζωη.. Τα ονοματα αυτων που εχω αποκαλεσει φιλους ειναι αμετρητα. Καποια ειναι και ομοια. Αλλα τα παραπανω ονοματα με σημαδεψαν. Καποιοι μου γυρισαν την πλατη και σε αλλους εδειξα εγω την δικη μου. Αλλους απλα τους ξεκοψα γιατι δεν με ικανοποιουσε η σχεση μας και με αλλους απλα οι δρομοι μας χωριστηκαν. Οτι και να εγινε με εκεινους τους φιλους του λυκειου, γυμνασιου και δημοτικου καποια ονοματα εμειναν.

Ο Αντρεας μου εκανα παρεα οταν ο πατερας μου ξεχασε να ερθει να με παρει απο τα γενεθλια του. Ηταν η πρωτη μας συζητηση χωρις μισος αλλα οχι η τελευταια μας. Ημασταν μονο 10 χρονων.

Η Μαρια ειναι η σχεση φιλιας που μοιαζει με ενα δεντρο του βορρα. Οταν ειναι ανοιξη ειναι καταπρασινο και ζωντανο μα οταν ειναι χειμωνας γυμνο, κρυο και ασχημο. Αλλα εχει ριζες τοσο βαθιες που δεν ξεριζωνει με τιποτα. Ουτε μετα απο χρονια χειμωνα.

Ο Γιωργος εγινε αδερφος οταν ειχα σχεση με τον αδερφο του. Εμεινε αδερφος μεχρι την τελευταια ταξη του λυκειου. Μια μερα απλα δεν μιλουσαμε οπως παλια και τιποτα δεν ηταν οπως πριν. Σημερα δεν λεμε τιποτα αλλα ετσι ειναι. Καποιες σχεσεις απλα τελειωνουν.

Δεν μπορω να γραψω για ολους μου τους φιλους. Δεν μπορω να γραψω γιατι καποιους σημερα δεν τους αποκαλω ετσι. Θα μου παρει ωρες και δεν εχω τον χρονο.
Αυτο που μπορω να πω ειναι οτι καποιες σχεσεις κρατανε και καποιες οχι.

Σημερα μπορω να μετρησω τους ανθρωπους που αφησα πισω μου και τους θεωρω φιλους μου κατω απο 10. Εχω πολλους γνωστους στο χωριο μου αλλα φιλους λιγους. Και με φιλους δεν εννοω πρωην και συγγενεις. Εννοω τον Νικο που μου χαιδευει την πλατη γιατι με χαλαρωνει και που μου μιλαει για τα παντα. Εννοω την Σταυρουλα που μου λεει πως σημερα ειμαι εκει που ηταν αυτη πριν 3 χρονια. Εννοω την Κικη που ειναι μερος της "Ελλαδας" μου.

Φιλοι στους οποιους μπορω να στηριχτω και μπορουν να με εμπιστευτουν. Φιλοι που δεν ξεχνιουνται οχι για οσα ειπαν και εκαναν αλλα για το πως με κανουν να αισθανομαι.
Ομορφα και ελευθερα.