ανοιχτο βιβλιο ?

Δεν ημουνα ποτε απο τα ατομα που κρατουσαν αποστασεις.. δεν ημουνα αυτη που δεν συγχωρουσε.. δεν ημουνα εκεινη που πεισμωνε μεχρι να σπασει ο αλλος..
Ημουνα εκεινη που οτι και να ελεγες περνουσε απο μεσα της και μετα εφευγε.. οτιδηποτε.. ημουνα εκεινη που δεν την ενοιαζε.. ημουνα εκεινη που δεν εδινε δεκαρα για το τι θα πουνε οι αλλοι..

Ειχα μια φιλη που ηταν το αντιθετο.., πεισματαρα, κρατουσε αποστασεις, την ενοιζε τι ελεγαν οι αλλοι.. εχω να την δω πανω κατω δυο χρονια.. γιατι πεισμωσα.. γιατι αυτην την φορα με ενοιαζε τι ελεγαν οι αλλοι.. τι ελεγαν για την σχεση μας..

Και ετσι τωρα δεν εχω αλλο πεισμα.. παλι δεν με νοιαζει.. κουραστηκα να ειμαι εκεινη που κραταει αποστασεις.. και ετσι παλι ειμαι εκει που ημουνα, εκει που μου αρεσει.. Οι καινουριοι μου φιλοι μολις με μαθανε.. το διαφορετικο.. δεν εχω personal space or bandouries.. αν και καποιοι δεν το αντεχουν εμαθαν πως ειμαι.. ανοιχτο βιβλιο και ομως οχι..

γιατι πως γινεται ενα ανοιχτο βιβλιο να μην μοιραζεται τους πιο μεγαλους του φοβους με τους φιλους του? στην κοπελα εκεινη τους μοιρασα και ομως δεν ενοιωσα οτι μου εδωσε κατι πισω.. αναλογο..
Προχθες εκλαψα για πρωτη φορα.. και παλι ηταν 3 δακρυα, τα σκουπησα τον κοιταξα και ειπα:
Ολα στο μυαλο μου ειναι.. μην ανησυχεις..

Και για πρωτη φορα με ειδε για αυτο που ειμαι..