Αυτη η κοπελα που λες εχει ματια πρασινα σαν την ανοιξη.. Για μενα η ανοιξη εχει χρωμα πρασινο.. και συμβολιζει την χαρα, την ευτυχια και τον ερωτα.. ετσι και αυτο το κοριτσι... Μου θυμιζει την ανοιξη ακομα και σημερα..
Λενε πως η πρωτη αγαπη ποτε δεν πεθαινει.. Το πιστευω.. Η πρωτη μου αγαπη ηταν αυτη η κοπελα.. Δεν μπορω να θυμηθω μεσα σε αυτα τα 21 χρονια κανεναν στον οποιο πραγματικα δωθηκα.. με τετοιο παθος ωστε να μην κρατησα τιποτα για μενα.. επι 6 χρονια ηταν το επικεντρο της ζωης μου.. και ημουν χαρουμενη.. παρα πολυ..
Και τωρα ειμαι χαρουμενη αλλα μου λειπει.. και σκεφτομαι αν αυτο το διαλλειμα μας χρειαζοταν... αναρωτιεμαι θα ηταν αν δεν ειχαμε παρει αποστασεις να μεγαλωσουμε, να ωριμασουμε.. θα ημασταν οπως τωρα? με ενα μνμ, και ενα γραμμα ξεχασμενο μες στο συρταρι αναπολωντας την εφηβεια και θελοντας πισω την φιλη μας η θα ειχαμε κοψει για παντα ολες τις χορδες?
Μα δεν τις κοψαμε ομως? Δεν πληγωσαμε η μια την αλλη? και παλι εδω ειμαστε, στο ιδιο σημειο οπως παντα, προσπαθωντας η καθε μια με τον τροπο της να προσπερασει το εμποδιο για να πιασει μετα το χερι της αλληνης και να συνεχισει στον δρομο που οι μοιρα μας εχει δωσει..
Ηταν η πιο δυνατη φιλια που εζησα μεχρι τωρα, η πιο μεγαλη απογοητευση που περασα ποτε μου και ο πιο δυσκολος χωρισμος που δεν τον θελω ουτε στον εχθρο μου..
Την θελω πισω.. οχι γιατι την χρειαζομαι για να νοιωσω καλα.. αλλα γιατι ειναι η ανοιξη μου.. και δεν θελω μια ζωη διχως ανοιξη..
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου