Κυριακή 27 Φεβρουαρίου 2011

Τελη Φλεβαρη..

Τελος και αυτος ο μηνας. Εφυγε και μας αφησε. Αρχιζει ο Μαρτιος και ακομα χειμωνας. Κανει κρυο. Μεσα και εξω. Δεν πειραζει. Γιατι χαμογελαω. Μεσα και εξω. Δεν μου πηρε πολυ χρονο. Ουτε ενεργεια. Δωσε μου το χερι σου εσυ και μην σε νοιαζει. Θα το κρατησω. Για οσο κρατησει.

Δεν γνωριζω πολλα. Γνωριζω πως δεν εισαι εκεινος. Μας χωριζει ενας χρονος και σπουδαζεις κατι διαφορετικο απο μενα. Μου κρατας το χερι και μου λες καλημερα. Διαβαζεις μαζι μου την εφημεριδα και μοιραζομαστε πρωινο. Μου φτανει. Αρκει. Δεν χρειαζομαι παραπανω. Αν χρειαζεσαι εσυ ελπιζω να μου το ζητησεις. Δεν προκειται να αναρωτηθω ουτε να προσπαθησω να βρω απαντησεις αλλου. Φτανει για μενα.

Οτι και να γινει δεν ειμαι μιση. Δεν θα με φτιαξεις. Δεν θα σε φτιαξω. Ειμαστε και οι δυο ολοκληροι. Μου αρεσεις. Δεν θα απολογηθω. Δεν θα σε συγκρινω. Δεν γινεται. Μα θα σε αγκαλιασω και θα ξυπνησω διπλα σου. Γιατι ειναι τελη Φλεβαρη, κανει κρυο και χαμογελαω. Ξανα.

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

κάθε μήνας να σου φέρνει τέτοια χαμόγελα!